Η ομοιοπαθητική ιατρική απέκτησε την μεγαλύτερη δημοτικότητά της, κυρίως λόγω των εντυπωσιακών της επιτυχιών στη θεραπεία λοιμωδών νοσημάτων τον 19ο αιώνα. Τα ποσοστά θνησιμότητας στα ομοιοπαθητικά νοσοκομεία της Αμερικής και της Ευρώπης από τη χολέρα, τον ερυθρό πυρετό, τον τυφοειδή και τον κίτρινο πυρετό ήταν κατά κανόνα δύο έως οκτώ φορές λιγότερο από αυτά σε συμβατικά νοσοκομεία (Bradford, 1900, Ullman, 2007).
Ως αποτέλεσμα αυτών των επιτυχιών, στις αρχές του 20ου αιώνα υπήρχαν πάνω από 100 ομοιοπαθητικά νοσοκομεία και 22 ομοιοπαθητικά κολέγια, μεταξύ των οποίων το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, το Πανεπιστήμιο του Michigan, το Ιατρικό κολλέγιο της Νέας Υόρκης και το Ιατρικό Κολλέγιο Hahnemann.
Εάν η ομοιοπαθητική μπορεί να έχει τόσο σημαντικά αποτελέσματα στη θεραπεία των ατόμων που πάσχουν από αυτές τις σοβαρές μολυσματικές ασθένειες, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σήμερα μπορεί να είναι εξίσου αποτελεσματική στην αντιμετώπιση των διαφόρων κοινών μολυσματικών ασθενειών.
- Ωτίτιδα
- Βρογχίτιδα
- Αμυγδαλίτιδα
- Ουρολοιμώξεις
- Γρίπη
- κ.α.